Taki wpis popełniłem wcześniej
http://knappestoper.salon24.pl/210596,o-tym-jak-polska-stala-sie-panstwem-faszystowskim a w nim jest taki passus: "faszyzm jest dla was też szansą przezwyciężenia polskiej dobrotliwości, która kazała Polakom uprawiać ziemię i biesiadować pod lipą, kiedy inne narody podbijały świat. Swym rechotem nad łzami Jadwigi Gosiewskiej Janusz Palikot przekroczył wszelkie miary plugastwa. A wy razem z nim - milcząco się na to zgadzając. Nawet dla barbarzyńców żałoba matki jest świętością. Gilotyna Francuzom a Noc Kryształowa Niemcom otworzyły drogę do podboju Europy." Nikt tego ciekawego motywu nie podjął. A poganie znają tylko jeden czyn bardziej niegodny niż lżenie łez matki nad grobem syna. Niektórzy też go zarzucają Januszowi Palikotowi.
Łajdactwo nie jest polskie, wiedział to już Moryc Welt z Ziemi Obiecanej chrzcąc się na Polaka w kościele a nie na Niemca w zborze. W Polskiej historii i literaturze są pyszni łajdacy ale ich łajdactwo nie jest kompletne - Samuel Łaszcz swe warcholstwo równoważył dzielnością na polu bitwy w obronie Rzplitej, łajdak Kmicic swe łajdactwa stokroć odkupił i odpokutował. Łajdak w Polsce był z obcego nadania - patrzyliście na łajdactwa komuchów powtarzając sobie "Oni nie nasi, oni moskiewscy."
Stanisław Brzozowski wyrzekał na polską dobrotliwość słowami "przeklinam cię jeszcze, ty roztkliwiająca dobroci polskich rodzin. Jakże nienawidziłem ja tego wszystkiego. Tej całej atmosfery relikwii i szkaplerzy, unii lubelskich i odsieczy wiedeńskich" utożsamiając dobroć serca ze słabością, słusznie lub nie.
Europa poszła w inną stronę w dniu, kiedy Martin Luther przybił na drzwiach kościoła w Wittenberdze swe 95 tez. Europa uwierzyła w wyższość praktycznej skuteczności nad zasadami przypieczętowując ten pogląd rozbiorami Polski. Do takiej Europy wprowadza was Jakusz Palikot, będąc pierwszym oryginalnym polskim łajdakiem, łajdakiem własnego chowu, ani z Moskwy ani z Berlina. Łajdakiem zadowolonym ze swego łajdactwa i ani myślącym pokutować jak Kmicic. To jest Palikot na miarę waszych możliwości. Wy tym Palikotem otwieracie oczy niedowiarkom! Mówicie: to jest nasz Palikot, przez nas zrobiony, i to nie jest nasze ostatnie słowo. Jak niegdyś Mieszko I wprowadził was do chrześcijańskiej Europy, tak teraz do postchrześcijańskiej Europy wprowadza was Janusz Palikot - wykonawca testamentu Stanisława Brzozowskiego. Już nic nie będzie tak samo.
